Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Sarah Kane — «Λαχταρώ» (Ο Μονόλογος - “Crave”) – The Monologue - «Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να γυρίσεις σπίτι εσύ/Και να τρελαίνομαι όταν αργείς/Και να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα... »

LOVERS AT SUNSET
Το Λαχταρώ (Crave) είναι ένα ερωτικό μονόπρακτο της Αγγλίδας Sarah Kane, που αυτοκτόνησε στην ηλικία των 28 ετών το 1999. Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1998 από την θεατρική ομάδα Paines Plough στο Εδιμβούργο.
Το Λαχταρώ ξεχειλίζει από έρωτα, επιθυμία, αγάπη και αφοσίωση, μοιάζει με ποίημα λυρικό και τρυφερό, εντυπωσιακό στην απλότητα και το πάθος του.
Sarah Kane — «Λαχταρώ» - Ο Μονόλογος 
Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου. 
Και να σου κάνω τα ψώνια σου, 
Και να σου δίνω τα ρούχα σου, 
και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου, 
Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο, 
Και να σου τρίβω το σβέρκο σου, 
Και να φιλώ τα πόδια σου, 
και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου, 
Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου, 
Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό, 
Και να σου κρατώ το χέρι σου, 
Και να βγαίνουμε για φαγητό, 
και να μη με νοιάζει που θα μου τρως το δικό μου, 
Και να σου δακτυλογραφώ την αλληλογραφία σου, 
και να σου κουβαλάω τα ντοσιέ σου, 
Και να γελάω με την παράνοια σου, 
Και να σου δίνω κασέτες που δεν θα τις ακούς, 
και να βλέπουμε καταπληκτικές ταινίες, 
και να βλέπουμε απαίσιες ταινίες, 
και να μαλώνουμε για το ραδιόφωνο, 
και να σε βγάζω φωτογραφίες όταν κοιμάσαι, 
και να σηκώνομαι πρώτος για να σου φέρω καφέ και κουλούρια και γεμιστά κρουασάν, 
Και να πηγαίνουμε για καφέ στο Φλοράντ τα μεσάνυχτα, 
Και να σ’ αφήνω να μου κάνεις τράκα τσιγάρα, 
Και να μην καταφέρνω ποτέ να βρω ένα σπίρτο,
Και να σου λέω τι είδα στην τηλεόραση χτες το βράδυ, 
Και να μη γελάω με τα αστεία σου, 
και να σε θέλω το πρωί αλλά να σ’ αφήνω να κοιμηθείς λίγο ακόμα. 
Και να φιλάω την πλάτη σου, 
και να χαϊδεύω το δέρμα σου. 
Και να σου λέω πόσο μα πόσο αγαπώ τα μαλλιά σου, τα μάτια σου, τα χείλη σου, το λαιμό σου, το στήθος σου, 
Και να κάθομαι στις σκάλες και να καπνίζω, ώσπου να γυρίσει σπίτι ο διπλανός σου, 
Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να γυρίσεις σπίτι εσύ, 
Και να τρελαίνομαι όταν αργείς, 
Και να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα, 
Και να σου χαρίζω ηλιοτρόπια, 
Και να πηγαίνω στο πάρτι σου και να χορεύω ώσπου να πέσω ξερός, Και να 'μαι δυστυχισμένος όταν έχω άδικο, 
Και να 'μαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς, 
Και να χαζεύω τις φωτογραφίες σου, 
Και να παρακαλάω να σ’ ήξερα μια ζωή. 
Και ν’ ακούω τη φωνή σου στο αυτί μου, 
Και να νοιώθω το δέρμα σου πάνω στο δέρμα μου, 
Και να τρομάζω όταν θυμώνεις, 
Και το 'να σου μάτι να κοκκινίζει και το άλλο γαλάζιο, 
Και να σ’ αγκαλιάζω όταν σε πιάνει αγωνία, 
Και να σε κρατάω σφιχτά όταν πονάς, 
Και να σε θέλω όταν σε μυρίζω, 
Και να σε πληγώνω όταν σε αγγίζω, 
Και να κλαψουρίζω όταν είμαι πλάι σου, 
και να κλαψουρίζω όταν δεν είμαι, 
Και να κυλάει το σάλιο μου πάνω στο στήθος σου, 
Και να σε πλακώνω και να σε πνίγω τις νύχτες, 
Και να ξεπαγιάζω όταν μου παίρνεις τις κουβέρτες, 
και να ζεσταίνομαι όταν δεν μου τις παίρνεις, 
Και να λιώνω όταν χαμογελάς 
και να διαλύομαι όταν γελάς, 
Και να μην καταλαβαίνω όταν λες ότι σε απορρίπτω, 
Και ν’ αναρωτιέμαι πως σου πέρασε ποτέ απ’ το νου ότι εγώ θα μπορούσα ποτέ να σε απορρίψω, 
Και ν’ αναρωτιέμαι ποια είσαι αλλά να σε δέχομαι έτσι όπως είσαι, 
Και να σου λέω για το μαγεμένο δάσος, τον άγγελο του δέντρου, το αγόρι που πέρασε πετώντας τον ωκεανό επειδή σ’ αγαπούσε, 
Και να σου γράφω ποιήματα, 
και να αναρωτιέμαι γιατί δεν με πιστεύεις, 
Και να σ’ αγαπάω τόσο βαθιά που να μην μπορώ να το βάλω σε λόγια, 
Και να θέλω να σου πάρω ένα γατάκι που θα το ζηλεύω γιατί θα το προσέχεις περισσότερο από μένα, 
Και να μη σ’ αφήνω να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι όταν πρέπει να φύγεις, 
Και να σου αγοράζω δώρα που εσύ δεν τα θέλεις, και πάλι να τα παίρνω πίσω, 
Και να σου λέω να παντρευτούμε, 
και συ να μου λες πάλι όχι, 
Αλλά εγώ να στο λέω και να στο ξαναλέω, γιατί όσο κι αν νομίζεις πως δεν το λέω σοβαρά εγώ πάντα σοβαρά το έλεγα, από την πρώτη φορά που στο είπα, 
Και να τριγυρίζω στη πόλη και να τη νοιώθω άδειος χωρίς εσένα, 
Και να θέλω ό,τι θέλεις, 
Και να νομίζω πως χάνομαι, αλλά να ξέρω πως πλάι σου είμαι ασφαλής, 
Και να σου μιλάω για ό,τι χειρότερο έχω μέσα μου, 
Και να προσπαθώ να σου δίνω ό,τι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο, 
Και να σου λέω την αλήθεια αν και κατά βάθος δεν θέλω 
Και να προσπαθώ να είμαι ειλικρινής γιατί ξέρω πως το προτιμάς, 
Και να νομίζω πως όλα τέλειωσαν, κι ωστόσο να περιμένω άλλα δέκα λεπτά πριν με πετάξεις έξω απ’ ζωή σου, 
Και να ξεχνάω ποιος είμαι, 
Και να κάνουμε έρωτα στις τρεις το πρωί, 
Και κάπως με κάποιο τρόπο να σου εκφράζω έστω και λίγο Τον ακάθεκτο Τον ακατάλυτο Τον ακατάσβεστο Τον μεταρσιωτικό Τον ψυχαναλυτικό Τον άνευ όρων τον τα πάντα πληρούντα, τον δίχως τέλος και δίχως αρχή, ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
“Crave” by Sarah Kane – The Monologue
“And I want to play hide-and-seek and give you my clothes and tell you I like your shoes and sit on the steps while you take a bath and massage your neck and kiss your feet and hold your hand and go for a meal and not mind when you eat my food and meet you at Rudy’s and talk about the day and type your letters and carry your boxes and laugh at your paranoia and give you tapes you don’t listen to and watch great films and watch terrible films and complain about the radio and take pictures of you when you’re sleeping and get up to fetch you coffee and bagels and Danish and go to Florent and drink coffee at midnight and have you steal my cigarettes and never be able to find a match and tell you about the the programme I saw the night before and take you to the eye hospital and not laugh at your jokes and want you in the morning but let you sleep for a while and kiss your back and stroke your skin and tell you how much I love your hair your eyes your lips your neck your breasts your arse your and sit on the steps smoking till your neighbour comes home and sit on the steps smoking till you come home and worry when you’re late and be amazed when you’re early and give you sunflowers and go to your party and dance till I’m black and be sorry when I’m wrong and happy when you forgive me and look at your photos and wish I’d known you forever and hear your voice in my ear and feel your skin on my skin and get scared when you’re angry and your eye has gone red and the other eye blue and your hair to the left and your face oriental and tell you you’re gorgeous and hug you when you’re anxious and hold you when you hurt and want you when I smell you and offend you when I touch you and whimper when I’m next to you and whimper when I’m not and dribble on your breast and smother you in the night and get cold when you take the blanket and hot when you don’t and melt when you smile and dissolve when you laugh and not understand why you think I’m rejecting you when I’m not rejecting you and wonder how you could think I’d ever reject you and wonder who you are but accept you anyway and tell you about the tree angel enchanted forest boy who flew across the ocean because he loved you and write poems for you and wonder why you don’t believe me and have a feeling so deep I can’t find words for it and want to buy you a kitten I’d get jealous of because it would get more attention than me and keep you in bed when you have to go and cry like a baby when you finally do and get rid of the roaches and buy you presents you don’t want and take them away again and ask you to marry me and you say no again but keep on asking because though you think I don’t mean it I do always have from the first time I asked you and wander the city thinking it’s empty without you and want want you want and think I’m losing myself but know I’m safe with you and tell you the worst of me and try to give you the best of me because you don’t deserve any less and answer your questions when I’d rather not and tell you the truth when I really don’t want to and try to be honest because I know you prefer it and think it’s all over but hang on in for just ten more minutes before you throw me out of your life and forget who I am and try to get closer to you because it’s a beautiful learning to know you and well worth the effort and speak German to you badly and Hebrew to you worse and make love with you at three in the morning and somehow somehow somehow communicate some of the overwhelming undying overpowering unconditional all-encompassing heart-enriching mind-expanding on-going never-ending love I have for you.”